Odkąd na świecie pojawiła się moja Zosia, zwlekam do domu różnego rodzaju publikacje dla dzieci, których bohaterka nosi to wdzięczne imię. Z różnym skutkiem, jednak najczęściej udaje mi się zdobyć całkiem sympatyczne książki, które w przyszłości mogą przypaść do gustu mojej córze. Podobnie było z „Zosią i Maksem”. Czy może być coś gorszego w wieku lat kilku od wysłuchiwania zapewnień, że jakaś dziewczynka się z tobą ożeni? Zwłaszcza jeśli jest…

Piotr Tymiński po raz kolejny udowadnia, że historia i literatura to bardzo zgrabne i pociągające Czytelnika połączenie. Po świetnym, choć zważywszy na tematykę, może to nie najlepsze określenie, „Wołyniu” przyszła pora na „Przybysza”, opowieść nie mniej poruszającą. Przede wszystkim dlatego, że napisało ją samo życie. A przynajmniej dało ono podstawy do stworzenia  tej historii. Dwóch nastoletnich chłopców, Bronek i Jurek, ucieka z transportu wiozącego więźniów do Niemiec, gdzie mają odbudować…

Zbiory wierszy to coś, czego nie może zabraknąć na półce w pokoju dziecięcym. Jedni stawiają na klasykę, inni wpuszczają we własne progi twórców współczesnych. Ja łączę obie opcje i obawiam się tylko trochę, że kiedyś nie pomieszczę tych wszystkich książek mojej córy. Do jej kolekcji właśnie dołączyła publikacja Moniki Sylwii Ziemann. Tym bardziej wartościowa, że w komplecie z płytą CD, na której usłyszeć można głos… Piotra Fronczewskiego! Już samo to…

Młodość to jeden z najbardziej fascynujących okresów życia. To czas, kiedy większość z nas, gnana nieustanną potrzebą odkrywania świata, próbuje złapać życie za rogi i wycisnąć z niego jak najwięcej. Normalne zatem, że próby te będą wiązać się z potknięciami, wątpliwościami i nie do końca przemyślanymi decyzjami. To właśnie dlatego młodość stanowi tak dobry materiał, na podstawie którego mógłby powstać niejeden bestseller. Jednym z podstawowych praw młodości jest prawo do…

Złość czasem dopada każdego z nas i nie bardzo mamy na to wpływ. Możemy wpłynąć jedynie na naszą reakcję, gdy się pojawi, ale to też niełatwe. Złość to uczucie jak każde inne, ani dobre, ani złe, po prostu naturalne. I właśnie dlatego, że złość jest naturalnym stanem emocjonalnym człowieka, powinniśmy pozwolić sobie ją przeżyć. Nie tłamsić w sobie, aby w przyszłości uderzyła ze zwielokrotnioną siłą, ale wypowiedzieć na głos, nazwać…

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Szafrańskiej miało miejsce przy okazji „Grzechu pierworodnego” i mimo że nastoletni bohaterowie muszą być naprawdę ciekawi i nietendencyjni, aby trafić w mój gust, było to spotkanie udane. Kiedy więc pojawiła się opcja zrecenzowania „Dziewczyny ze złotej klatki”, z chęcią na to przystałam. I niemal od razu spotkało mnie zaskoczenie – jeśli zakładałam, że od książki nie będę się mogła oderwać, a bohaterów pokocham już…

Książka, której dotyczyć będzie dzisiejsza recenzja, wygrała konkurs na Literacki Debiut Roku. Sięgałam więc po nią z dużymi oczekiwaniami. Intrygująca jest także okładka, która sugerowała mi, że w środku znajdę jakąś tajemnicę sprzed lat, która będzie chciała wydostać się na światło dzienne. To wystarczyło, by skłonić mnie do lektury. Główna bohaterka to dojrzała kobieta z poukładanym życiem prywatnym i zawodowym. Być może ta iskra, która cechuje nowe związki, już powoli…

Po kryminały zaczęłam sięgać stosunkowo niedawno, wiedziona wieloma opiniami osób bliskich i tych nieznanych, że po prostu warto. Spróbowałam zatem, choć na razie sięgam jedynie po rodzimych twórców. I muszę przyznać, że czasem dobrze jest posłuchać sugestii innych, bo jak do tej pory nie zawiodłam się – wszystkie wybrane przeze mnie kryminały spełniły moje oczekiwania. Po części zapewne też dlatego, że tę grupę książek poddaję szczególnie dokładnej selekcji, wybierając jedynie…

Pracuję z dziećmi jako oligofrenopedagog, kiedy więc zobaczyłam, że powstała publikacja nienaukowa dotycząca autyzmu, od razu wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć. Teoretycznie na rynku jest sporo książek o takiej tematyce, jednak często są one napisane mało przystępnym językiem dla osób, do których pozornie są skierowane – rodziców. Dlatego ciekawiło mnie dość innowacyjne podejście autora – ująć problematykę autyzmu w krótką, obyczajową powieść. Kuba i Piotr spotykają się w placówce…

Dawno tego nie było, więc zgodnie z rachunkiem prawdopodobieństwa w końcu musiało się zdarzyć –  nie bardzo wiem, jak ocenić przeczytaną książkę. Zdarza mi się to rzadko, bo też staram się uważnie dobierać sobie lektury, z jednej strony dbając o własny komfort psychiczny, by nie męczyć się niepotrzebnie, z drugiej – szanując pracę autora, którego propozycja jest skierowana być może do innej grupy docelowej. Od razu wyjaśniam – to nie…